Skieen in Bottrop

de wekker ging om 0930.. oh wat een heerlijkheid toch nog een beetje kunnen bijtanken... was het niet dat ik al om 0830 wakker was . Nou ja koffie dan maar... Kennelijk niet te zacht genoeg aangezien er een "goedemorgen" van onder de dekens vandaan kwam. "koffie lief?" stomme vraag uiteraard half slaperig naar beneden gesukkeld en op het bekende knopje gedrukt. Even nog wat gapen en strekken.. oeps moet nog pakken! nou ja doe ik straks wel. Ma inmiddels ook beneden en Dave ook. Lekker koffie gedaan om wakker te worden. Wij hadden de avond ervoor al afgesproken rustig op ons gemak te vertrekken aangezien het tenslotte weekend is. En tevens 1,5 uur rijden.Inmiddels wakker geworden maar mijn tas gaan inpakken. skibroek.. mmm ook maar even kijken..JA hij past!! geweldigheid! badjas mee voor de apres ski in de sauna om zo de spieren los te maken. Want die had ik natuurlijk al gespot hehe. om 1200 reden wij dan ook weg, maar ik moest eerst nog tanken. Gelijk maar autodrop gescoord en wat te drinken voor onderweg.helemaal in mijn nopjes met mijn nokia navigatie (die ik al 1 jaar gebruik) de weg op.. stuurt dat takkeding ons via amersfoort noord door het centrum en weer terug de snelweg op! tjeessss... eenmaal onderweg waren wij ook zo over de duitse grens.. en ja daar kon het gaspedaaltje iets verder worden ingedrukt gnagna. Geen ongemakkelijke snelheid had ik al gemerkt aangezien ma lang uit op de achterbank haar boekje aan het lezen was en dave nog heerlijk relaxed naast mij zat. Dus we scheuren nog wel 160 km per uur door zo Wij waren dan ook om 14:00 aangekomen. Wij hadden al afgesproken om ons om te kleden in het hotel en een hapje te nuttigen in de ski hal, aangezien alles toch all inclusive was. Snel de spullen in ons knusse kamer gelegd, omgetoverd in ski loite en huppetwee de auto in. Dit keer gaf de navigatie in dat het 10 minuten duurde... mmm ben benieuwd.. gelukkig had ie gelijk en wij kwamen onderaan de berg van het indoor festijn. nog even een paar slinger weggetjes naar boven en rustig de auto parkeren. al lopend naar de ingang een sigadinges opgestoken en nog wat foto's gemaakt van de ijzerertsverwerking die enorme pluimen rook uitstootte. Ik was nog vrolijk aan het vertellen dat ik vroeger dacht dat die enorme dingen "wolken" aanmaakte in mijn kindse onschuld. Lallend naar de ingang gelopen en ons voucher laten zien. wij kregen zo'n bandje om en lieten ons lekker vrij... waar moeten wij in godsnaam heen? ah werdt al snel duidelijk op naar de gele bordjes om skiverlei te stappen. Wij staan dus in de rij voor de ski verhuur en zie een ventje hevig aan een ski sleutelen... oeh is het niet handig om eerst die shuhe te fixen? hihi. Eerst ook maar naar de schoenverhuur gelopen om die klompen aan te trekken. 1e keer ging verkeerd.. te klein... tweede keer een stuk beter. Ma en Dave geholpen die krengen aan te doen. en ja toen merkte ik weer wat het was om erop te lopen... grmpff voor dave een hele ervaring aangezien het voor hem de eerste keer was dat hij die dingen aan zijn voeten had zitten. Dave op je hakken beginnen dat loopt makkelijker.. dat ondervond ie snel ja en toen maar weer in de rij voor de skies..eenmaal de skies in handen aan de hand van je gewicht en lengte werden ze afgesteld. onderweg naar de hal wat stokken van het rek gepakt en tja toen waren de magen al aan het knorren. Wij hadden zoiezo al zin in koffie dus wij gingen dan ook eerst even aan de cafeïne en nicotine. lastig rond deze tijd een plaatsje te vinden.. wacht hoe laat is het?16:00 hoppetwee.. time flies when you're having fun.. nou ja wij konden nog steeds geen tafel vinden. Dan eerst maar een nicotine break om zo te kijken of er een plekje vrij komt. na het roken maar naar binnen gestrompeld en tadaaa.... een plaatsje vrij. gelijk de billen geparkeerd en even bijkomen van de korte maar toch zeer intensieve wandeling van de kleedhal naar het restaurant pfff...ik zag kippepoten voorbij knallen en dacht 'ha de mijne!" wat opgeschept van het buffet wat er overigens best te hachelen uit zag en heerlijk gesmuld. lekker een bak koffie of twee nog een peuk en tja toch die latten maar gaan trotseren. beetje peu neveu hoe dave het ervaren zou. eerst maar een paar keer de baby piste. En ja hij is ook van "gewoon doen"alleen kent ons ons intussen... ;) goed eerst maar naar boven zien te vogelen en dan uitleggen maar. ondertussen zagen wij mensen die een les volgde een vogel nadoen die in span wijdte de tenen raakte.. "kijk lief dat doen ze om het sturen onder de knie te krijgen" beetje met argwaansogen knikte dave "ja". wij zagen een touw dat ons naar boven zou trekken alleen er zat geen houvast aan, niets. Dus goed grippakken en gaan met die banaan. Ik was alleen even vergeten dat dat best wel een ruk zou geven. Oh ja "poeppositie" en dan gaan. oeh au mijn arm zowat uit de kom terwijl het een koekie voor dave leek. eenmaal boven uitgelegd dat de "pizzapunt" het stopsysteem en tevens het stuur systeem was. Gevraagd of hij achter mij aan wilde skien om zo te zien wat ik deed. handen op de linkerknie (bochtje om) en dan op de rechterknie. Ah zo... vervolgens weer naar boven maar al gauw hadden kinderen en vervelende snowboarders kennelijk het recht om niet te hoeven wachten zodat de skies elkaar kruisden of juist overreden. GA WEG KSSSHT! Maar dat mocht de pret niet drukken. de tweede keer dave alleen. En dat ging goed.. een derde keer en toen even de stokken bij mij inleveren aangezien die niet nodig zijn en het allemaal om de balans gaat. "ja" lachte mama toen "ze is streng hoor" die heerlijk genoot en lekker met ons meedeed om weer even in te komen. Voor haar jaren geleden en ze bleek het niet verleerd te zijn. na de 4e afdaling vroeg ik hen of ze de volle 640 meter aan durfde. Ik stelde dave en ma gerust achter mij aan te skieen en rustig onze tijd te nemen. Ma deed lekker haar ding toen ik in eens een dave langs mij heen zag zoeven... oh fuck dat gaat verkeerd dacht ik al.. dus in snel trein vaart erachter aan "PIZZAPUNT,PIZZAPUNT!!"millimeter werk tussen de mensen door... waaghals.. eenmaal bij de lift eerst even gevraagd hoe hij het vond? die lach zei genoeg "gaaf!" tja een rollift omhoog.. oeh hoe gaan wij die trotseren. Ik zag al dat een aantal mensen onderuit gingen. mmm gewoon maar ervaren. Dave eerst die wankelde al alle kanten op toen ie eenmaal stond ging het goed. ik ook te wiebelen en ma ging onderuit.. die bleef hangen. ik kon zo snel niet te hulp schieten en gelukkig werdt ze geholpen door een voorbij ganger. Toen ma ging had dave ook de gedachten te gaan liggen. zijn skie zat vast en ohh wat een ellende. Toen wij eenmaal stonden werdt er omgeroepen net zoals op schiphol "achtung we gaan weer draaien" in de poephouding om de knal op te vangen en dat ging goed. eenmaal boven even dave aangesproken dat ie echt rustiger aan moest doen. niet alleen het gevaar voor hem maar ook voor anderen. "ja je hebt gelijk"de tweede afdaling en ja veel harder dan ik in gedachten had zoefde hij wederom naar beneden.. en tja boontje... ik zag het aankomen.. het leek net of hij ergens overeen skiede en kaboem! zo op het gezichtje sneeuw overal. Eerst even gechecked of het wel goed ging. Hij was nogal beduusd. al snel overeind ving zijn onderbroek ook wat sneeuw en toen was het toch wel erg koud hahahah lol. Ma ook in een deuk.de tweede keer rollift ging stukken beter en wij hadden de smaak te pakken. een 5 dal afdalingen en veel bezorgdheid en een valpartij of twee later kwamen de krampen bij ma en mij in de tenen. Op de een of andere manier zijn gehuurde ski schoenen gewoon niet tof. Toch maar eens kijken naar eigen schoenen. Dan hoeven wij alleen ski's te huren als wij ergens zijn. maar ja das een zorg voor later. even koffie en een sigaretje dan maar. dat gezegd en gedaan nog een paar afdalingen en toen had ik het wel gezien. graag wat bloedtoevoer naar de teentjes aub. ma en dave deden nog een afdaling alleen ik ging aan de koffie. oeh wat zitten de schoenen dan toch weer lekker!. wat een heerlijke middag. Moe maar voldaan naar het hotel gegaan. Nog even afgesproken een wijntje te doen voordat wij het bed indoken. Dave kreeg een kachkick en ik lachte eerst met hem om vervolgens er zelf in te blijven hangen. Waarom? gewoon helemaal niets. Een gevoel en die gewoon volgen. sigaretje buiten nog en daar ging het verder. om 2230 naar de kamer. afgesproken om de volgende ochtend 10:00 klaar te staan om ons ontbijtje te nuttigen. Nog even in bad een 15 minuten en toen stortte ik volledig in. even in bed liggen, boem gelijk mijn ogen dicht. geen lucifer zou het nog open kunnen houden. Dave nog even een stiekum sigaretje bij het raam ondertussen druk bezig de twitter bij te houden. Morgen een kasteel bezoeken die wij thuis al hadden bekeken.. ben benieuwd